Grecia papàki

Sotirios Pastakas

Ελλάδα παπάκι    Η  Ελλάδα    ταξιδεύει  με  σαράντα σαν  το παπάκι    στην  παραλιακή. Η  μεγίστη δυνατή  ταχύτητα συμπίπτει  με    τη  δυνατότητα του  ερωτευμένου    βλέμματος: να  καταγράφει,    να  χορταίνει, να  θυμάται.    Το  φως  στις    ελάχιστες αποκλίσεις  του,    τον  κυματισμό της  θάλασσας    και τη  φορά  του    ανέμου. Η  Ελλάδα    κι  ο  συνεπιβάτης    της που  την    αγκαλιάζει,  κλείνουν τα  μάτια    τους  ταυτοχρόνως: δεν  θα    μάθει  ποτέ  τι    ήταν αυτός  για    κείνη,  ούτε  ‘κείνη πόσα  πολλά    της  χρωστάει. Χάρη  στις χαμηλές  ταχύτητες η  Ελλάδα    είναι  η  μόνη    χώρα όπου  το    σούρουπο προς  το    Σούνιο,  ή  στην    επιστροφή, μπορεί   να  διαρκέσει  ολόκληρη    ζωή.

Grecia papàki La   Grecia viaggia a quaranta all’ora come un   papàki sul lungomare. La   massima velocità possibile coincide   con la possibilità dello   sguardo innamorato: di   registrare, di saziarsi, di   ricordare. La luce nelle minime sue inclinazioni,   l’ondeggiare del   mare, la direzione del vento. La   Grecia e il suo passeggero che la   abbraccia, chiudono gli   occhi insieme: non   saprà mai che cosa fosse lui   per lei, nemmeno lei tutto   quello che le deve. Grazie   alle basse velocità la   Grecia è il solo paese dove   il tramonto verso   Sùnio, o al ritorno, può   durare una vita intera.

Traduzione di Massimiliano Damaggio 

 This opera by t ysm is licensed under a Creative Commons Attribuzione-Non opere derivate 3.0 Unported License. Based on a work at www.tysm.org.ISSN:2037-0857